|
| Op weg naar Inverness, passeren we - vroeg in de morgen - de brug (A 9) over de Moray Firth. |
| Als dan de vakanties wat langer worden en je vier weken krijgt om ergens rond te gaan kijken,
dan gaat een bezoek aan de Hebriden ook tot de mogelijkheden behoren. Eén van de wegen daar naartoe leidt door het
Caledonisch Kanaal in Schotland. Dit kanaal werd in 1822 in gebruik genomen om de Engelse marine snel van de ene (Atlantische) zijde naar
de andere (Noordzee) te laten gaan, zonder door de beruchte zeestraat tussen de Orkneys en Schotland te moeten varen. Met het
groter worden van de schepen en door de toepassing van mechanische voortstuwing, raakte het kanaal in onbruik. Alleen kleinere
schepen varen er af en toe door om van en naar de Hebriden te komen. De sluizen raakten ook in verval en functioneerden nog maar
nauwelijks en je moest ze zelf bedienen. Maar de pleziervaart en de commercie hebben het kanaal ontdekt! Er zijn weer sluiswachters
en in 1969 werden de sluizen electrisch bedienbaar gemaakt. Er zijn nu talloze bedrijven, die motorboten verhuren. Het kost vrij veel geld
om er door te mogen varen. De sluizen worden één voor één opgeknapt, maar toen wij er door voeren, waren
verrassingen nog niet helemaal uitgesloten...
|
 We varen in de stikdonkere nacht, bij mooi weer, de Moray Firth in. Na een inspannende navigatie tussen zandbanken, bereiken we, heel vroeg in de morgen, de zeesluis van Inverness. Er loopt een flinke getijstroom voor de sluis langs en we moeten tot 8 uur wachten. De Firth is vol leven; overal zie je bruinvissen en zeehonden. Het is kil en het licht is dat ook, maar wel heel helder. Het water in het kanaal staat hoog; het loopt in een waterval over de sluisdeuren. De water-weg, tussen Inverness en Fort William, is eigenlijk een verbinding tussen de verschillende meren - "Loch" - geheten, waarvan "Loch Ness" wel het bekendst is. Het is ongeveer 90 km lang. Er zijn 29 sluizen; het hoogste gedeelte ligt op 33 meter boven zeeniveau. |
 |
 |
 |
Zeesluis bij Inverness met ver-waarloosd remming-werk. Het water komt er met kracht in! |  |
 |
||
 |
|
 |
 |
| De vier-trapssluis te Inverness. Het terrein gaat snel omhoog; hoger dan in Nederland! | |
 |
 |
 |
 |
||
 |
De motor vertoonde wat kuren; er zat geen "kracht" in. Toen we in de sluis lagen sloeg hij geregeld af en dat moest eerst worden opgelost. Het probleem werd ver-oorzaakt door verstopte verstuivers en die moesten uit Londen komen... Het kostte ons anderhalve dag opont-houd, maar 's-middags hebben we Inverness bekeken. De volgende dag goot het van de regen, zodoende werd het toch geen verloren dag. Tot mijn verbazing kwamen de onderdelen, zoals beloofd, in de middag aan en was het leed spoedig geleden. Na een proefvaart op het kanaal konden we de volgende morgen weer verder. |
 |
 |
 |
|
 |
||
 |
 |
|
| Van Inverness varen we naar Loch Ness. Bij Drumnadrochit, aan de noordelijke oever van Loch Ness, vinden we een ligplaats voor de nacht in een baaitje, Urquhart Bay. Tegenover ons staat de ruïne van Urquhart Castle. Hier woont het monster in het 225 meter diepe wa-ter. We zagen hem niet, ondanks het feit, dat het weer voor hem uit-stekend was. We vragen een Schot hoe we het monster te zien kunnen krijgen. "Je koopt een fles whisky en die drink je dan in één teug leeg!". Tja.... dáárvoor hoeven we weer niet naar Schotland! Er staat een stevige noordoostelijke bries en we zeilen naar Fort Augustus. Het is kil en het regent... |  |
|
 |
 |
| Aan het zuidwestelijk eind van Loch Ness ligt Fort Augustus. Dit was de noordelijke grens van het vroegere Romeinse Rijk. Vandaar de naam. Hier bevindt zich een 5-trapssluis. De Britse huurdres van de motorjachten varen net zo slecht als die in Nederland! Toen de deuren open gingen, gaf de boot voor mij volgas! Maar wel achteruit... Het ging net goed. | |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
 |
 |
Voor de sluis bij Cullochy moeten we wachten. De sluiswachter heeft lunch-pauze en dat gunnen wij hem van harte. Ik ga eens kijken wat er zoal groeit en bloeit... En dat is nogal wat! Het hele ta-lud staat vol met Tijm, Dopheide, Wilgenroosjes, Rolklaver, enz. In elk geval hebben we mooi weer en een gunstige oostelijke wind! Op naar Loch Oich... |  |
 |
 |
 |
|
[
Sign my Guestbook] - [Read my Guestbook
]
[Guestbook by TheGuestBook.com]
