Na Loch Oich komt er een spectaculair stuk vaarwater; "Laggan Avenue". Het is een stuk kanaal, uit de bergwand uitge-houwen, met aan de ene kant de steeds hoger wordende bergwand en aan de andere kant een dal. Het lijkt of in de verte het water lager staat. Dit lijkt op de foto zo, maar dat zagen we ook in werkelijkheid! Een bizarre aanblik. |
|
Nadat we Loch Lochy afgevaren zijn, belanden we voor Gairlochy locks. Uiteraard na sluitingstijd, maar dat deert ons niet. We me-ren af naast een jacht met een vijftal zeer beleefde en aardige studenten, die de volgende morgen ook voor ons een brood halen in het dorpje. We hebben een gezellige avond bij hen aan boord. De volgende morgen ben ik vroeg op en zie dat het prachtig weer gaat worden met grote optrekkende wolken boven Loch Lochy. Gauw wat plaatjes gemaakt! Na Loch Lochy, waar we - na Loch Oich en de Laggan Avenue - niet zoveel aan vonden, komt nu het laatste stukje kanaal, dat naar Fort William. Ook dit stuk kanaal biedt een spectaculair uitzicht op de steeds hoger wordende ber-gen in het zuiden, met de Ben Nevis als hoogste top. De meeste toppen zijn tussen de 600 en 900 meter hoog, maar de Ben Nevis reikt tot 1342 meter en is daarmee ook de hoogste top in Groot Brittannië. Bij de top, op de noordelijke hellingen zijn in juli zo-waar nog sneeuwvelden te ontdekken. We hebben veel zin om die berg te beklimmen, maar we hebben niet voldoende tijd. Dus vertrekken we weer van deze prachtige plek voor het laatste traject naar Fort William. Naar de laatste sluis... | |
We komen net voor de lunchpauze bij de sluis aan. Wachten dus. Aan de beneden-kant ligt een marineboot die dan eerst gaat. Hij is om drie uur boven en wij zijn uiteindelijk om 5 uur beneden. Een hele middag werk voor drie boten!... Het is de meest krakkemikkige sluis; één van de deuren dreigt volledig uit zijn ophanging te geraken. Na een kwartier heen en weer gejutter en met de stroom mee, lukt het uiteindelijk toch. Gelukkig... |
De Banavie Locks, beter bekend als; Neptune's Staircaise, zijn de laatste sluizen aan de Atlantische kant. Het is een enorm complex van acht sluizen die je terug voeren naar zeeniveau. We blijven voor de nacht bij Fort William. Geen plaats om met een bezoek te vereren; de straten zijn recht en de plaats is in een rechthoek opgezet. Er is kraak noch smaak aan. Wanneer we later dat tegen een Schot opmerken, begint zijn gezicht te stralen; "Vinden jullie dat? Dan hebben jullie gelijk! Daar wonen alleen Engelsen en die hebben die plaats ook gebouwd!" |
We horen vliegtuigen... Een Shackleton dondert over ons heen. We zijn weer op getijwater; Loch Linnhe. Uiteraard hebben we de stroom mee en de wind ook! In Ft. William lag een trieste Engelsman; "Van Inverness af tot hier, recht in de wind... Maar één droom; lekker vóór de wind terug! Nu moet ik terug, weer recht in de wind!" Tja,.. hoe kon hij weten dat wij eraan kwamen... |
[
Sign my Guestbook] - [Read my Guestbook
]
[Guestbook by TheGuestBook.com]