Boven: Sullum Voe;
de enige plaats op Shetland, waar de aardolie-
industrie beslag op heeft gelegd. Dat dit wel meer welvaart
geeft, is te zien aan de huizen.
Rechts boven: Dit is het meest noordelijk gelegen huis van Groot-Brittannië
op het eiland "Unst".
Rechts midden: Lerwick; "Widows' asylum on the Knowe", de zee eiste zo haar
tol op de eilanden. Op het middelste hoofdgebouw stond
eertijds een torenspits, maar deze werd in een zware storm
eraf geblazen.
Rechts onder: Turf, dè
brandstod op de eilanden. Naar men zegt is er nog
zoveel, dat men er nog ruim honderd jaar mee vooruit kan.
Iedere inwoner heeft recht op zijn eigen turf, maar hij moet
het dan wel zelf steken.
Eenmaal in Lerwick aangekomen, blijf ik niet in de haven. Ik wil graag meer van de eilanden zien,
maar omdat ik toen maar drie weken vakantie had, gebruikte ik één week om er te komen, één week om er rond te kijken en de laatste week om terug te varen. Om er een week
rond te varen is wel aanlokkelijk, maar met het oog op het weer en bij gebrek aan veilige ligplaatsen, niet goed doenlijk. De eerste keer maakte ik een rondreis per toeringcar. Daarvoor kon je je
aanmelden bij de plaatselijke vvv. De chauffeur had alle tijd en zei, dat als ik ergens een plaatje van wilde maken, ik dat maar moest zeggen en dan zou hij stoppen. Hij deed dit inderdaad en op mijn
vraag, of het mogelijk was een mooi turfgebied te fotograferen, reed hij er gewoon heen. Toen later de tochten volgeboekt bleken, huurde ik gewoon een auto. |
 |
