| Veel mensen vragen zich af, wat er zoal te zien is en of zo'n zeereis niet
stomvervelend is... Natuurlijk niet; anders begin je er immers niet aan! Ten eerste vereist het varen de nodige aandacht
en op-lettendheid en ten tweede is er van alles te zien. Bij een stevige bries is de zee zelf het aanzien meer
dan waard. Maar er is vaak scheepvaart, er zijn vogels en vis-sen, het weer verandert dikwijls, soms heel snel. De hier
volgende plaatjes maken dat duidelijk. Hiernaast ploegt een supplier door de nog overgebleven deining. Daaronder: Een heel ander ver-schijnsel. is het verbranden van afvalstoffen op zee. "Ach, de zee is groot genoeg" is de redenering. Onder invloed van de publieke opi-nie en door actie van Greenpeace, is men ermee gestopt. Het gebied is op de kaart omcirkeld en derma-te groot, dat wij geen zin hadden er omheen te varen. Er was nooit iets te zien, maar nu zagen we van verre de grote rookwolk hangen. Wij waren nieuwsgierig, dus zeil-den we gewoon door, ervoor zor-gend aan de hoge kant van de vuil-verbrander (Vulcanus-II) te blijven. Onder: Vulcanus-II |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Een visserman "aan de trek", maar dat kan ik ook! Verse makreel, wel niet gerookt,
maar gebakken gaan ze er ook wel in. Deze visserman was uit Zeebrugge in België afkomstig. Hoewel hij viste en dus voorrang had,
week hij gewoon uit, zodat ik door kon varen. Hij was duidelijk om een praatje verlegen en we hebben wat zitten kletsen via de marifoon.
Dit gebeurt je niet zo vaak... Maar ik heb ervaren, dat ook grote olietankers, midden op de Noordzee, eenvoudig hun koers verlegden en
achter langs gingen. Dit bracht meestal wel enige schrik teweeg, omdat je op een gegeven moment precies dwars voor zijn boeg ligt! Commentaar
van een gezagvoerder; "tja, mijnheer, maar u hebt als zeilend vaartuig nou eenmaal voorrang!" En dan gaat 80.000 ton dus aan de kant
voor 3½ ton.... Maar ik laat het er niet op aan komen! Op het derde plaatje; één van de vele olie-productieplatforms in de Forties. |
||
 |
 Op zee en indien alleen aan boord, gebruik ik ruimwinds bijna nooit een spinnaker. Meestal vaar ik dan de genua-ll, zodat ik bij toenemende wind miet zo snel hoef te wisselen. Wanneer de wind ruim genoeg invalt, zet ik de grote genua-l aan lij (vliegend, d.w.z. zonder de leuvers aan het stag te bevestigen). De lichtblauwe kleur van de Noordzee is hier echt! Heel onwerkelijk en hoewel het stevig woei, had het niets bedreigends. Dit werd veroorzaakt door een planktonsoort en 's-nachts leek het of er TL-licht onderin de zee brandde... Hoog in het Noorden, op 59° N. Dit zag ik nooit weer zo! |
 De rugvin van een bruinvis steekt boven het water uit. Moeilijk om te fotograferen, want ze zijn steeds weer ergens anders. |
Grote Jager of Skua, zeer agres- sieve zee-roofvogel!  Zo blauw is de Doggersbank bij mooi weer, maar ook alleen daar! |
 |
***
 |
 |
 |
 |
 |
| Sinds diverse oliecrises wordt er in de Noordzee driftig naar gas en olie gezocht.
Dat er gas en olie in de bodem zat, was eigenlijk wel bekend, maar de winningskosten waren dermate hoog, dat men er niets mee deed.
Vanwege de hoog opgelopen olieprijzen is die situatie drastisch veranderd en wegen de kosten wel tegen de baten op. Overal op de
Noordzee voeren schepen, die seismologisch onderzoek deden. Deze schepen sleepten kabels achter zich aan met een lengte van 2 mijl, d.w.z.
zo'n 4 km. Voortdurend werd de scheepvaart gewaarschuwd voor hun aanwezigheid. Het was soms aanleiding tot hilariteit, soms tot grote
frustratie! Zo hoorde ik eens, na een waarschuwing, een oproep van zo'n seismo-boot aan een onder Panamese vlag varend schip. Dit schip
voer onverstoorbaar door en reageerde niet, hoe dringend de oproep ook werd. Op een gegeven ogenblik begon de seismoboot lichtkogels af
te vuren, maar ook dàt werkte niet... De seismoboot; "If you have vhf (marifoon) and if you'r listening, why don't you
reply? I'm shooting flares, please, keep out of my way!!" Ook dit leverde niets op en Hr.Ms. "Overijssel", die kennelijk
in de buurt voer, bood aan om poolshoogte te gaan nemen en de Panamees beleefd, doch zeer dringend te verzoeken, op te hoepelen. Op een andere keer, boven in de Forties, hoorde ik een waarschuwing van zo'n boot. Hij meldde zich met de naam van het vaartuig, die ik ook prompt weer vergat, gevolgd door zijn geografische positie. Dit was de positie, waarop ik dacht mij zo ongeveer te bevinden. (Er was toen nog geen AP-navigator en ook geen GPS...) Dus keek ik even door de kajuitraampjes, maar zag niets anders dan een lege zee. Aan het eind kwam de verrassing! "This message special is for the sailing yacht with brown sails, sailing at my starboard side." Onnodig te zeggen, dat ik gelijk aan dek was, om ver weg, aan bakboord op de horizon een schip te zien... Ik heb hem opgeroepen met vermelding van mijn koers en snelheid, die hij wist te verbeteren tot op cijfers achter de komma!.. Ik was in geen geval ook maar de minste bedreiging voor hem en hij niet voor mij, maar hij zat klaarblijkelijk om een praatje verlegen. Uiteindelijk bedankte hij met; "Thank you Sir for your attention and a good watch!" |
|
| In memoriam - Piper Alpha Het was rustig weer en dit platform lag precies op mijn koers. Alle scheepvaart dient een minimum afstand van 500 meter tot deze obstakels te bewaren. Ik bevond echter, dat ik geen enkel gevaar opleverde voor hem en er ook geen gevaar voor mij bestond dus negeerde ik de "waaktonnen". Al gauw was het erbij liggende wachtschip naast mij met de mededeling, dat dit niet de bedoeling was, maar ik antwoordde dat ik wel eens zo'n gevaarte van dichtbij wilde zien en fotograferen en dat ik onmogelijk van enig gevaar voor hem kon zijn. Enige tijd nadat ik weer terug was, ontplofte het hele geval en vloog in brand; 180 mensen vonden de dood, doordat het bemanningsverblijf, door de explosie, in zee verdween. |
 De UK 73 is nog onderweg, terwijl de 224 al aan de trek ligt. Op zee kom je veel vissers tegen. Kijk uit, want als ze vissen, liggen ze ook te slapen! Ze zijn veel harder dan een jachtje van hout... |
 |
 |
Tijdens zeiltochten over zee komen heel vaak vogels aan boord om uit te rusten. Meestal zijn de dieren zo vermoeid, dat ze alle schuwheid laten varen en gewoon aan dek komen. Ze zoet water te drinken geven is meestal het enige dat je kunt doen. Doorgaans hebben we gewoon geen duivenvoer aan boord en de hem/haar aangeboden snee brood blijkt niet in de smaak te vallen. Ook kan het gebeuren, dat de vogels belaagd worden door rovers, zoals de Skua. Ze kiezen dan van twee dwaden de minst riskante; de mens! De rovers blijven dan wel op een "eerbiedige" afstand. |
 |
In 2001 voeren we naar Thyborøn (Denemar-ken). Het was geen ge-weldig weer; erg wis-selvallig met in de nacht onweersbuien. Er stond regelmatig een hoge zee, hoger dan op grond van de door-staande wind verwacht mocht worden, maar dit werd veroorzaakt door wind-velden el-ders op de Noordzee. Bij Thyborøn aangeko-men nam de wind in-eens toe tot storm-kracht - 9 Bf. De wind-meter stond regelmatig op 10. Na overleg met de havendienst voer de reddingboot "Martha Lerche" uit, om ons vanaf de uiterton bin-nen te loodsen. Door het stuivende zeewater hadden wij geen zicht. |
| Op de foto lijken de golven niet hoog. Ik wilde echter zowel de reddingboot als de uiterton op de foto hebben en wachtte een rustig moment in de zeegang af. Bovendien waren we in ondieper water aangekomen en dit matigt eveneens de golfhoogte. Zoals gezegd; er was geen zicht en dat bleek ook toen we op minder dan een halve mijl uit de havenhoofden, ineens twee schoorsteenpijpen boven de "mist" uit zagen steken. Het invaren van een haven aan lagerwal, zoals Thyborøn, is niet zonder risico. Iedereen, ook Urker vissers, waarschuwden me om daar niet naar binnen te gaan bij wind van 6 of meer bf. Als je een fout maakt, is het ook gelijk je laatste fout; de zee maakt korte metten! We waren dankbaar voor de geboden assistentie en brachten een bezoek aan het reddingstation. Daar hadden ze een schrijver, die o.a. de windsnelheid registreerde. Tijdens ons binnenlopen, werd er een bui geregistreerd met een wind van 27 m/sec. Ver in de 10 bf. Men vertelde dat bij wind uit het noordwesten en gedurende langere tijd, je er beter maar aan voorbij kunt varen. Wij hadden het voordeel, dat de wind nog maar een uur of 4 doorstond en de wind uit het wzw kwam. Enige uren later zagen we de reddingboot weer binnen komen; nu hadden ze een Zweedse solozeiler naar binnen geloodst. | |
 |
 |
| Maar het kan ook mooi en rustig weer zijn; zonsopkomst... en -ondergang!.. | |
****
| Beste bezoeker van deze site; ik dank u voor uw geduld en dat het u, net als op deze plaat, voor de wind mag gaan! |
|
| Wilt u meer en andere homepages over boten zien? Ga dan naar "Homepages & Vertrekkers" op de site van: Nauticlink |
[
Sign my Guestbook] - [Read my Guestbook
]
[Guestbook by TheGuestBook.com]
